Do najczęściej spotykanych zmian skórnych w przebiegu cukrzycy zalicza się nawracające zakażenia grzybicze i bakteryjne, nadmierną suchość skóry, zniekształcenie stóp i paznokci, zmiany zabarwienia skóry w obrębie kończyn dolnych i zespół stopy cukrzycowej.
Zespół stopy cukrzycowej to infekcja, owrzodzenie i destrukcja tkanek głębokich, kości, stawów w połączeniu z zaburzeniami lub zanikiem czucia w obrębie stóp. Wyróżniamy trzy postacie stopy cukrzycowej:
neuropatyczną, niedokrwienną i mieszaną neuropatyczno-niedokrwienną.
Niepokojące objawy:
- miejscowy brak czucia w obrębie stóp,
- mrowienie, pieczenie, drętwienie stóp,
- zimne, blade stopy,
- zdeformowane paznokcie,
- nadmierne rogowacenie naskórka, pękanie skóry na piętach i w przestrzeniach międzypalcowych,
- skaleczenia, rany, owrzodzenia,
- sucha i łuszcząca się skóra;
Objawy nie powinny być lekceważone. Dalsze pogłębianie się powikłań może spowodować deformacje kostne lub martwice tkanek, które mogą skończyć się amputacja kończyny.
Czynniki rozwoju stopy cukrzycowej:
- upośledzenie funkcji nerwów oraz rozwój miażdżycy tętnic kończyn dolnych,
- deformacje stopy,
- modzele,
- obrzęki,
- infekcje,
- urazy mechaniczne,
- upośledzenie ruchomości stawów,
- otyłość,
- palenie papierosów,
- niezdolność do prawidłowej pielęgnacji stóp,
- nadużywanie alkoholu;
Bardzo ważna w przebiegu cukrzycy jest profilaktyka :
- odpowiednia pielęgnacja skóry przez chorego,
- regularna kontrola stanu stóp,
- właściwa dbałość o stopy,
- noszenie odciążających wkładek,
- noszenie wygodnego obuwia;
Terapia podologiczna wspiera leczenie stopy cukrzycowej. Duże znaczenie ma odpowiednia pielęgnacja stóp, prawidłowe obcinanie paznokci, usuwanie zmian skórnych: odcisków, modzeli, pękających pięt. Nieumiejętne posługiwanie się narzędziami do pielęgnacji może skutkować powstawaniem ran, które są bardzo niebezpieczne przy zespole stopy cukrzycowej.